Görev deyince, aklımıza önce insan denen varlık gelir. Zira insandan başka canlılar, herhangi bir görevden sorumlu değildirler. Buna rağmen, zaman zaman ekmek verdiğimiz kedi, köpek ve diğer hayvanlar, bize kötülük yapmazlar.Sesimizi tanırlar. Yanımıza sevgi ve güvenle yaklaşırlar.

Hatta hayvan oldukları halde, bize birçok güzel davranışlarıyla adeta teşekkür ederler. Kapılarımızın, bahçelerimizin, davarlarımızın bekçiliğini yapan köpek, bunun görünen bir örneği değil midir?

Öğretmenimizin, dakikalarca ders anlatması karşısında, bizim görevimiz, onu dinlemektir.Onun sevgisini kazanmak, ondan iyi bir not alabilmek için görevimiz, derslerimize çalışmaktır.

Yukarıda verdiğimiz örneklerde olduğu gibi, bizim de Allah’ın sevgisini kazanabilmemiz, O’na karşı görevlerimizi yapmamıza bağlıdır.Dünyada rahat bir şekilde yaşayabilmemiz de O’nun buyruklarını dinlememizle mümkün olur.

O bizi dünyaya getirendir. O, bizi büyütüp besleyendir. Bizi sağlıklı bir şekilde yaşatan O’dur. Sayısız nimetler vermiştir bize. Gören gözümüz, işiten kulağımız, düşünen aklımız, Onun lutfudur. Bize, hiçbir canlıya vermediği bir akıl vermiştir. Onun için Ona şükretmek başka gelen ödevimizdir.