HEEY BABA!

Abdüllatif Uyan 

    Horasan’da yetişen, Sûfiâbad şehrinde vefat eden Alaüddevle Semnânî hazretleri, bir gün yolda gidiyordu ki, kendini bilmez bir gençle karşılaştı. Aile terbiyesi almamış olan bu genç, aşağılamak istedi bu Allah dostunu. Cahilliğin verdiği cesaretle hakaret etmeye yeltendi. 
    Karşısına dikilip, yılışık bir tavırla, 
- Heey Baba! Ne bu halin? dedi. 
    Mübarek önce vakarla baktı gence. 
- Hâlimde ne var evladım? 
    Delikanlı sırıtarak söylendi: 
- Görmüyor musun? Kaftanının bir ucu eğilmiş. 
    Büyük zat anladı gencin maksadını. Celallendi ve sert baktı ona bu defa; 
- Benim kaftanım değil, senin ağzın eğilmiş! buyurdu. 
    Sonra yürüyüp gitti. 
    O anda gencin ağzı eğildi hakikaten. Bir kelime konuşamadı üstelik. 
    Çok çirkin bir hal aldı. 
    İşte o zaman hatasını anlayıp koştu peşinden bu Allah dostunun.  Ellerine sarıldı; 
- Beni affet, bilemedim! dedi. 
    Çok özürler diledi. 
    Merhamet deryası büyük velî affetti genci. Yerden kaldırıp şefkatle baktı bir kere. 
    O bakışla düzeldi gencin ağzı. 
    Delikanlı elini öpüp talebesi olmakla şereflendi o gün. 

                              

                              Tweetle      Facebook'ta Paylaş